W sobotę, 14 maja 2022 roku bibliotekarze i sympatycy bibliotek powiatu krotoszyńskiego spotkali się na wspólnym wyjeździe studyjnym do Opactwa Cystersów w Henrykowie
i Arboretum w Wojsławicach.
Opactwo cystersów w Henrykowie to kolejne opactwo, które oglądaliśmy, w roku 2016 podziwialiśmy architekturę opactwa w Lubiążu. Henryków to stara wieś klasztorna, położona w województwie dolnośląskim, nad rzeką Oławą,
u podnóża Wzgórz Strzelińskich. Pierwsze wzmianki o Henrykowie pochodzą z 1222 roku, a tutejsze opactwo zaczęło powstawać w 1225 roku. Zespół klasztorny z kościołem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny i św. Jana Chrzciciela należy do najokazalszych i najpiękniejszych budowli barokowych na Śląsku.
Współcześnie klasztor henrykowski funkcjonuje jako przeorat opactwa szczyrzyckiego.
W obiektach poklasztornych znajdują się między innymi Katolickie Liceum
Ogólnokształcące im. bł. Edmunda Bojanowskiego oraz Dom Opieki Caritas im. św. Jadwigi
Śląskiej. Henryków zasłynął w świecie dzięki pięknemu Opactwu Cystersów oraz Księdze Henrykowskiej.
Księga Henrykowska powstała w drugiej połowie XIII w. Jest to kronika opactwa cystersów spisana po łacinie, jednak w jej treści znajduje się zdanie uważane za najstarsze zapisane
w języku polskim: "Day ut ia pobrusa, a ti poziwai", które w transkrypcji można zapisać: "Daj, ać ja pobruszę,
a ty poczywaj". Miał tak się zwrócić osiadły na Dolnym Śląsku czeski rycerz Boguchwał do swej żony, gdy ta mełła ziarno na ręcznych żarnach. Oryginalna Księga Henrykowska jest przechowywana w Muzeum Archidiecezjalnym we Wrocławiu,
9 października 2015 r. została wpisana na Światową Listę Programu UNESCO "Pamięć Świata". Replika zabytkowej Księgi Henrykowskiej jest eksponowana w Sali Dębowej Opactwa. Księga jest dokumentem o wielkiej wartości historycznej, także ze względu na drobiazgowe opisanie przez jej autora stosunków społecznych Polski w dobie rozbicia dzielnicowego i stanowi jeden z najcenniejszych dokumentów do badań nad dziejami Słowiańszczyzny.
Kolejnym etapem naszej podróży było arboretum w Wojsławicach. Arboretum jest szczególnym rodzajem ogrodu botanicznego, w którym dużą część zajmuje kolekcja drzew, krzewów i krzewinek. Wojsławicki ogród jest filią Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Wrocławskiego. Arboretum w Wojsławicach słynie z kolekcji azalii i rododendronów, ale też dziesiątek tysięcy liliowców. Różaneczniki w Wojsławicach są najstarsze i największe w Polsce. Z kolei kolekcja liliowców jest największa w Europie.